czad

czad I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. czadzie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bezbarwny, bezwonny gaz silnie trujący przez łatwość łączenia się z hemoglobiną krwi, powstający przy spalaniu węgla w warunkach utrudnionego dostępu tlenu; tlenek węgla': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zatruć się czadem. Czad wydobywa się z pieca. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zapach dymu, spalenizny; swąd': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czuć było czad w całej kamienicy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}czad II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. czadu, Mc. czadzie, blm, pot., środ. {{/stl_8}}{{stl_7}}'określenie bardzo głośnej, ostrej, porywającej słuchaczy muzyki młodzieżowej, np. metalu, punk-rocka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lubić czad. Dawać czadu. Czad na koncercie, imprezie. {{/stl_10}}